محمدرضا گلزار ♥ گلزاریا

‎1- فیلم «تو و من» فیلمنامه‌نویس و تدوینگر و بازیگر و كارگردان و تهیه‌كننده‌هاش همه از دم «بانکی» اند.مفهوم نمادینش میشود حاکمیت کسانی بر سینما که فکر میکنند فیلمسازی فقط داشتن پول است.

2- مهم نیست که فیلم،کپی یک فیلم آمریکایی ست. این جور مچ گیریها از ما گذشته.این اصلا مهم نیست.حتی میشود از یک فیلم، یک اقتباس،کپی، سرقت یا... داشت و یک فیلم خوب ساخت.این فیلم ارزش حرف زدن ندارد.حرف من درباره گلزار است.

• بقیه در ادامه

3- سینما با ستاره سرپاست.دهه شصت ستاره را از سینما حذف کردیم و مردم هم سینما را از دیدن حذف کردند.سینما با ستاره زنده است.در هالیوود آدمهایی را داریم که به آنها ستاره ساز می گویند. نه این که مثل ما در مهمانیها دنبال آدم خوشگل باشند! خیر!برای خودش قواعدی دارد. البته در سینمای ما هم، در عین بی حساب کتابی، قواعدی حکمفرماست. یکی آن است که ستاره هایی را که با هزار راست و ناراست ستاره کردیم، خیلی زود هدرشان میدهیم.گلزار آخرین نمونه آنها نخواهد بود.فکر میکنیم (فکر هم میکنیم؟)یک فیلم فقط یه ستاره میخواهد. یک آدم مشهور. بیاید در فیلم قدمی بزند و دائم لباس عوض کند و عینک دودی و....و دیگر موضوعات بی‌اهمیتی مثل قصه، شخصیت پردازی و کارگردانی مهم نیستند.تنها هزینه فیلم هم باید عددی باشد که ستاره میخواهد.و باز هم شکست می خوریم و باز هم همین کار را تکرار می کنیم.

4- این چنین میشود که ستاره ای را که میتوانیم سالها استفاده کنیم، زود تمامش میکنیم.