محمدرضا گلزار ♥ گلزاریا

محمدرضا گلزار: با وجودی که حسرت ابدی قرار گرفتن در کنار خسروشکیبایی عزیز در قاب سینما برای همیشه همراه من خواهد بود، ولی نمیدانم چرا احساس می کنم مرثیه گفتن موقع مواجهه با این غم بزرگ چاره کار نیست. هر کدام از بزرگان بازیگری این سینما که از دست می روند،جای خالی و خلاء عظیم شان را با تمام وجود درک می کنیم و میدانیم که اینها ستارگانی پر فروغ و بی جانشین بودند که در فقدانشان آسمان هنر بازیگری ایران حتما کم نور خواهد شد. شکیبایی فقید جزء بزرگان یک نسل طلایی بود که هنر والا و عشق و شور و شوق وصف ناپذیرش را می توانیم در تک تک نماهایی که به یادگار گذاشته است ببینیم و برای همیشه تحسین کنیم و غبطه بخوریم. این روزها حجم و تنوع نوشته های اهالی سینما در سوگ خسرو شکیبایی آنقدر زیاد بوده که احساس می کنم دیگر نمیشود چیز چندانی به آن اضافه کرد یا لااقل این کار از عهده من خارج است. بهانه نوشتن این چند خط، احترام به هنرمندی بزرگترهای این حرفه و یاد آوری این نکته است که خیلی از این استادان هنوز در قید حیات اند و ما هنوز در کنارشان هستیم و می توانیم از حضور و وجودشان سیراب شویم. می توانیم شاگردی کنیم و اگر در کنار شاگردی امکان و  فرصت ی فراهم شد، باید به کمک بعضی هایشان بشتابیم. کسانی که هنوز هستند و گاهی فکر می کنیم انگار خدایی نکرده منتظزیم تا خبر  مرگشان را از طریق تلفن یا اس ام اس دریافت کنیم تا یادمان بیاید تا همین چند ساعت قبل پیش ما بودند و به یادشان نبودیم. انگار تا مرگ به سراغشان نیاید چیز دیگری نداریم که درباره آنها بگوییم و کار چندانی در قبال بزرگی و استادیشان از عهده ما کوچکتر ها و شاگردها و مسئولان و منولیان سینما بر نمی امده است. همه ما خبر داریم که بعضی از همکارانمان در چه حال و روزی زندگی می کنند و در چه شرایطی زنده اند، اما هر کدام از ما و شما که فرصت و امکانی برای یاری و توجه و دستگیری داشتیم در آن لحظه چقدر به این موضوع توجه کرده ایم؟ خسرو شکیبایی هنرمند شاخصی بود که هنرش در زمان حیاتش قدر دید و تحسین شد. منظورم از این حرف ها، نگاه و توجه به ان دسته از همکاران و سینما گرانی است که همین لحظه نیاز به همیاری ما دارند تا بیشتر و بهتر زندگی کنند. مردم هنر دوست و هنرمندان  و دوستان خسرو شکیبایی در زمان مرگش و در مراسم تشییع و تدفین این عزیز سنگ تمام گذاشتند تا معلوم شود قدر او را می دانستیم، ولی برای خیلی از زنده ها هنوز میشود خیلی کارها کرد و که بعدها در نبودشان بتوانیم سرمان را بالا بگیریم و بگوییم هنرشان را در زمان حیات هم شناختیم و گره ای از کارشان باز کرده ایم. خبر ها و تصاویر حضور انبوه مردم و هنرمندان در خانه داغدیده خسرو شکیبایی حتما باعث تسلای خاطر بازماندگان است، اما آیا خبر داریم خانه هایی هم هست که هنرمندان دیگری اکنون در آن زندگی می کنند که قطعا حضور در آن خانه ها می تواند به همین اندازه نشاندهنده هنر دوستی ما و علاقه محبت میان همکاران و دوستان سینمایی باشد. جای افسوس است اگر چند وقت بعد ناچار باشیم برای تسلیت به آن خانه ها برویم و در سوگ آن عزیزان شمعی روشن کنیم یا به هم خبر بدهیم که جلوی خانه شان شام غریبان بگیرند و در مراسم ختمشان سنگ تمام بگذاریم. حالا که داغدار درگذشت عزیزی هستیم، خوب است به فکر بیفتیم و قبل از رسیدن خبر تلخ بعدی کاری کنیم که حتما تاثیرش از حضورمان در تدفین آنها بیشتر خواهد بود. آنها را دریابیم که امروز به حضور ما نیاز دارند و فردا و فرداها برای آنها دیر شده باشد. به همین خازر دلم می خواهد حالا که به بهانه نوشتن از خسروشکیبایی گرانقدر فرصتی پیش آمده ، نام و یادی هم از این بزرگان بکنیم و با یک برنامه ریزی درست و همیاری به موقع نگذاریم در زمان حیاتشان تنها و گرفتار بمانند. اهالی سینما مثل افراد یه خانواده از مشکلات و مسائل هم خبر دارند و می شود به سادگی فهرستی تهیه کرد و طرحی ریخت تا این مشکلات حتی به قدر ذره ای کمتر شود. پیشنهاد می کنم حالا که این قرعه شوم و تلخ به نام خسرو شکیبایی افتاده، نام و یاد و خاطره دوست داشتنی او را بهانه چنین کارهایی بکنیم و بنیادی به نام و یادش برای اهالی سینما و تئاتر و تلویزیون تشکیل بدهیم و کاری کنیم تا خیلی از آنها به بخشی از حقوق طبیعی و در خور لیاقت و هنرشان برسند. شاید این موضوع بتواند تلخی غم فقدان شکیبایی را ذره ای کمتر از اینکه هست کند. . . این روزها برای سینمایی ها همه اش با یاد خسرو شکیبایی گذشت. اگر چنین طرحی به اجرا در آید،نام او هم برای همیشه فقط یادآور درد و غم از دست دادن ها نخواهد بود. شاید در این صورت باشد که این چند سطر هم پیش از اینکه به مرثیه خوانی بگذرد و تمام بشود، فرصت و امکان شروعی برای همت های بلند کسانی بشود که امروز در موقعیت خرفه ای مناسبی هستند و می توانیم در کنار هم طرح همیاری اهالی سینما را با یاد و نام همیشگی خسرو شکیبایی بر پا کنیم.