محمدرضا گلزار ♥ گلزاریا

به نقل  از بانی فیلم

حسن دادخواه از تهیه کنندگان سینمای ایران که تولید فیلم «جیب بر خیابان جنوبی» را در کارنامه دارد، مدتی است در تدارک تولید فیلم «سلام بمبئی» است. پروژه ای که شاید در نگاه اول کمی بلندپروازانه به نظر برسد ولی سینمای ایران برای ارتقاء سطح کیفی و کمی خود باید جسارت بیشتری به خرج دهد. وقتی از تولید مشترک سخن به میان می آید و هنگامی که از هند نام برده می شود، کسانی که به تاریخ سینمای ایران تسلط و احاطه دارند یاد پروژه بلندپروازانه «همای سعادت» می افتند.  فیلمی که عباس شباویز در آن تا توانست ریخت و پاش کرد و از وحیده رحمان مهم ترین ستاره زن بالیوود در آن زمان، کنار فردین بهره گرفت. هر چند «همای سعادت» در اکران شکست خورد و همه آنچه که شباویز با فروش چشمگیر «قیصر» اندوخته بود با این تولید مشترک ایران و هندوستان بر باد رفت.
حالا اما زمانه ای دیگر است. هم سینمای ایران تحولات گسترده ای را پشت سر گذاشته و هم روش های تولید و تهیه از راهکارهای سنتی پیشین فاصله گرفته است.
برای خروج از بازار محدود داخلی، کمی بلندپروازی الزامی به نظر می رسد و در کنارش شناخت ظرفیت هایی که تاکنون کمتر جدی گرفته شده اند می تواند چراغ راه باشد. با حسن دادخواه درباره تولید مشترک، موضوع سرمایه گذاری در سینما و مسائل تولید و تهیه گفت و گویی کرده ایم که متن آن را پیش رو دارید.

*به عنوان تهیه کننده ای که می خواهد فیلمی را در هند بسازد، آیا تجربه زندگی در خارج از کشور را هم دارید؟
-در ایران ساکنم اما برای کارهای اقتصادی به کشورهای دیگر در رفت و آمدم که ربطی هم به مشغولیت های سینمایی ام ندارد.

*قبل از اینکه درباره «سلام بمبئی» صحبت کنیم کمی به عقب برگردیم. از کی به سینما وارد شدید؟
-از سال 87 از طریق علی سرتیپی وارد سینما شدم. ایشان دوست و همسایه من است و زمانی که داشت «نیش زنبور» را تولید می کرد سرمایه گذاری در فیلم را به من پبشنهاد داد. اولین تجربه ام اینچنین حاصل شد و چون با سود هم همراه بود ادامه دادم.

*علاقه شخصی شما چه ژانری از سینماست؟
-میل شخصی ام به سمت کارهای اجتماعی و سینمای دفاع مقدس است اما به طور کلی هدف من از فعالیت سینمایی، تاثیرگذار بودن است. برای مثال اگر بخواهم برای نشان دادن خوشحالی یا عصبانیت شخصیت فیلم عکس العملی غیر از سیگار کشیدن نشان دهیم و با این کار ده نفر جوان را هم به سمت سیگار نکشیدن سوق دهیم، کار خودم را انجام داده ام.

*آخرین تجربه ساخته شده شما به کارگردانی قربان محمدپور بود و گویا آنقدر رضایت بخش بوده که فیلم جدیدتان را هم می خواهید با او شروع کنید.
-بله «آنچه مردان درباره زن ها نمی دانند» که به گفته کارشناسان و صاحب نظران اکران خوبی خواهد داشت. قبل از آن «جیب بر خیابان جنوبی» را ساختم به تهیه کنندگی مشترک من و آقای سرتیپی که برای شش بخش مختلف جشنواره حافظ کاندید شد. فیلم های «پل چوبی»  و «بغض» را هم سرمایه گذاری کردم. فیلم «من مادر هستم» نیز با سرمایه من ساخته شد.

*اغلب این فیلم ها، سوژه های ملتهبی دارند.
-بله اما فکر می کنم دارم به اهدافم نزدیک می شوم. سال گذشته کمدی «خواب زده ها» را هم در جشنواره داشتم که بخشی از سرمایه گذاری اش را من انجام دادم. به نظرم کار خاص و متفاوتی شد.

*تحصیلات شما در فعالیت های سینمایی تان تاثیر داشته؟
-در تصمیم گیری هایم بله. من دکترای حقوق دارم اما از سینما هم دور نیستم. به مدت دو سال و چند ماه شاگرد آقای سمندریان بودم. در کلاس های کارگردانی ایشان شرکت کردم و دوره بازیگری را هم گذراندم. البته از ابتدا برای کسب فن بیان به سمت این کلاس ها رفتم. اوایل دهه 80 بود و از همکلاسیانم شاخصم نیز می توانم به پوریا پورسرخ اشاره کنم.

*و اما پروژه پر سر و صدای این روزها. چطور شد که خواستید دو نفر از ستارگان ایرانی و هندی را کنار هم بگذارید؟
-ما ابتدا به دنبال این بودیم که بفهمیم کدام بازیگر ایرانی را می‌ شود کنار آیشواریا قرار داد. ابتدا با آقای اومش مهرا وارد صحبت شدیم و ایشان خانم آیشواریا را به ما پیشنهاد داد. افراد مختلف را بررسی کردیم و فکر کردیم آقای گلزار مناسب ترین گزینه است. صحبت های اولیه هم با ایشان انجام شد و خلاصه ما قراردادمان را به صورت شفاهی با ایشان بسته ایم و قرارداد کتبی را به پس از سفرمان به هند موکول کرده ایم. ابتدا قرار بود اواخر خرداد به آنجا برویم اما با توجه به نزدیک بودن ماه مبارک رمضان، این سفر را تا عید فطر به تعویق انداختیم. جالب است بگویم در مرحله ای از کار از آقای آمیتا باچان پدرشوهر آیشواریا نیز صحبتی به میان آمد. ما می دانستیم که می توانیم دو نفر از بزرگان هند را در اختیار داشته باشیم. یکی آقای اومش مهراز که خودش به سراغ ما آمد و دیگری باچان که قرار شد برای بخشی از هزینه هایمان با ایشان وارد مذاکره شویم.

*آیشواریا رای برای بازی در فیلمی از ایران چه مبلغی را درخواست کرده است؟
-در بالیوود دستمزد بازیگران مرد خیلی بالاتر از بازیگران زن است و این چیزی است که همه پذیرفته اند و با آن کنار آمده اند. دستمزدی که الان خانم آیشواریا می گیرد به پول ما می شود سه میلیارد تومان. از ما هم همین مبلغ را درخواست داشته است.

*فکر می کنم بازیگر نقش مقابلش یعنی گلزار اگر از این رقم مطلع شود، توقعاتش از شما بالا می رود!
-نه ما این قیمت را به ایشان اعلام نکرده ایم ضمن اینکه دستمزد بازیگر هندی ما را تهیه کننده هندی می پردازد و دستمزد بازیگر ایرانی را تهیه کننده ایرانی. با این حساب کمی بار ما سبک تر شده و به همین دلیل هم توانستیم جلو برویم وگرنه برای ما خیلی سخت بود.

*تمام فیلمبرداری در هند می گذرد؟
-نود درصد در هند و ده درصد در ایران . ما یک تهیه کننده ایرانی-فرانسوی هم خواهیم داشت. به ما گفته اند تولید ما در هند بین 45 تا 80 روز طول می کشد که به نظر ما منطقی نیست.

*آیا بازیگران هندی را به ایران هم می آورید؟
-در سکانسی لازم است که آیشواریا به ایران بیاید و محقق شدن همه چیز به پروانه ساختی بستگی دارد که درخواست داده ایم.

*ماجرای این فیلم چیست؟
-یک قصه عاشقانه است. پسری به هند رفته و دارد درس می‌ خواند که ناگهان عاشق دختری هندی می شود. اتفاقاتی رخ می‌دهد و پدر و مادر این آقا به هند می آیند، اما والدین این خانم راضی به ازدواجش با یک ایرانی نیستند.

*قرار است «سلام بمبئی» یک فیلم هندی باشد به معنای مصطلح آن؟
-من فکر می کنم متفاوت باشد. اثری مي‌سازيم که با فیلمفارسی یا کارهای بالیوودی فرق دارد.

*برای اکران های خارجی فیلم چه فکرهایی دارید؟رقص و آواز را نمی توان از فیلم هندی گرفت با این حساب نسخه ای که در ایران اکران می شود، متفاوت خواهد بود؟
- ما حتما اکران خارجی خواهیم داشت که تنها سینمای هند را در بر نمی گیرد. درباره رقص و آواز نیز باید بگویم مشکل خاصی نمی تواند وجود داشته باشد، چون ارشاد با آواز مشکلی ندارد و رقص سنتی مربوط به فرهنگ آن ملت نیز چیزی است که در کشور خودمان هم وجود دارد. به هر حال ما به اکران جهانی فکر می کنیم و این امکان وجود دارد که برای نمایش عمومی در کشور خودمان برخی صحنه ها حذف شود، اما نویسنده آقای قربان محمدپور دارد به گونه ای کار را انجام می دهد که تا جایی که ممکن است با این اتفاق رو به رو نشویم.

*چه شرکت هایی قرار است حمایت مالی پروژه را بر عهده داشته باشند؟
-برای جذب اسپانسر هم در کشور خودمان صحبت هایی شده و هم در هند اما اجازه دهید تا قطعی نشدن، فعلا نامی از آنان نبرم.

*به طور کلی تولیدهای مشترک ایران با کشورهای دیگر را چگونه ارزیابی می کنید؟
-تا به حال چنین اتفاقاتی کمتر رخ داده اما اگر تعداد تهیه کنندگان ایرانی که جرات پذیرش چنین ریسکی را دارند بالاتر برود، اتفاقات خوبی شکل می گیرد چون در حال حاضر بسترهای رشد فراهم است. الان حتی با برخی کشورهای اروپایی و امریکایی هم می توان کار کرد.

*ممکن است در ادامه با کشورهای دیگر جهان هم همکاری کنید؟
-بله اگر فیلمنامه ای باشد که با اصول اعتقادات من منافاتی نداشته باشد چرا که نه؟

*«سلام بمبئی» به زبان انگليسي تولید می‌ شود؟
-بله. به زبان انگلیسی تولید می کنیم . در مورد آقای گلزار هم بسته به تصمیم خودش یا از دوبلور استفاده می کنیم یا اینکه خودش صحبت با همان زبان بازی می کند.

*فکر می کنید کار را کی شروع کنید؟
-ما در این سفر که گفتم قرار است امکانات را بررسی کنیم و قراردادهایمان را کتبی کنیم. پس از بازگشت از این سفر است که تاریخ پیش تولید معین می شود. البته فیلمنامه مان نیز تا آن موقع هنوز آماده نیست. فکر می کنم اواخر تابستان فیلمنامه تکمیل شود.

*و پیش بینی شما از اقبال عمومی؟ فکر می کنید بازتاب این اتفاق میان بازیگران خودمان چگونه است؟ آیا گلایه نمی کنند که چرا از ما استفاده نکرده اید؟
-به نظرم با استقبال خوبی مواجه می شویم. تک تک بازیگران کشور خودمان برای ما عزیز هستند چه کسی که نقش اول دارد و چه او که تنها پلانی را در فیلمی بازی کرده است. ضمن اینکه این یک پروژه مشترک است و ما پیشنهاد را از هند دریافت کرده ایم. اینکه به خاطر حل مشکلات مربوط به حجاب یا ... یک بازیگر خارجی را به ایران بیاورند می تواند برای دوستان محل بحث باشد، اما شرایط فیلم ما اینگونه نیست.

*درباره برنامه های کاری خودتان در آینده بیشتر صحبت کنید.
-من در ایران هم دوستان خوبی دارم و هم شرکای خوبی. اساتید خوبی هم دارم مثل علی سرتیپی. قرار گرفتن این دوستان سر راه من امکانات خوبی را برای پیش آورده است. جالب است بگویم من با شهاب حسینی هم قراردادی بسته ام و بناست بعد از ماه مبارک تولید فیلم را شروع کنیم. این پروژه «دوربرگردان» نام دارد. شهاب حسینی قرار بود آن را بازی و کارگردانی کند، اما الان مایل است تنها بازی داشته باشد. من و آقای سرتیپی مشترکا تهیه کننده این کار هستیم.

*به نظر می رسد برای همکاری با کارگردانان جوان بیشتر تمایل دارید.
-جوانان ایده های خوبی دارند. حدود سه سال قبل فیلمنامه ای را پیش من آوردند به نام «ماموریت تهران». این فیلمنامه درباره مسائل هسته ای بود اما به صورت کمیک و کاملا طنز. آن زمان من هنوز تهیه کننده مستقل نشده بودم و تنها اشتراکی کار کرده بودم. مهدی مظلومی نویسنده این فیلمنامه تا پیش از این کار سینمایی انجام نداده بود و هر دو کار اولی به حساب می آمدیم. این پروژه به دلایلی کنسل شده بود تا اینکه اخیرا دوباره درباره اش فکر کردیم و من درخواست پروانه ساخت دادم و به محض صدور، شروع می کنیم. فیلمنامه خیلی زیبایی دارد. ایشان از عهده نگارش کار به خوبی بر آمده و به نظر می رسد کارگردانی نیز به درستی انجام شود. من سعی می کنم همیشه تعامل صحیح برقرار شود. نظر و نقد و پیشنهادم را حتما ارائه می کنم. همیشه یک برخورد منطقی باعث می شود امور به درستی جریان پیدا کند.

*ایده هایی که ارائه می کنید از نظرگاه های اقتصادی بر می خیزد یا هنری؟
-هیچ فعالیتی از صنعتی و هنری گرفته تا دیگر کارها بدون توجیه اقتصادی اصلا معنی ندارد. اگر بیشترین ثروت تان را هم به صرف اینکه دارید در راه هنر قدم بر می دارید از دست بدهید، دیگر چیزی برای ادامه کارتان باقی نمی ماند! رعایت انصاف و رفتار متعادل سرلوحه کار من است.

منبع: بانی فیلم